• ارتباط اینترلوکین ۴ و اینترلوکین ۶ با بروز اختلالات رنگدانه ای در جانبازان شیمیایی سردشت؛ ۲۰ سال پس از مواجهه

اهداف: یکی از مهم ترین مشکلات پوستی ناشی از مواجهه با گاز خردل در جانبازان شیمیایی اختلالات پیگمنتاسیون است. هدف این مطالعه به عنوان بخشی از مطالعه هم گروهی سردشت بررسی ارتباط بین اینترلوکین 6 و اینترلوکین 4 و بروز اختلال های رنگدانه ای در جانبازان شیمیایی مواجه با گاز خردل بود. مواد و روش ها: در این پژوهش 500 نفر شامل 372 نفر افراد مواجه با گاز خردل و 128 نفر به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت تصادفی سیستماتیک انجام شد. از هر فرد، 2سی سی از خون محیطی گرفته و اجازه داده شد که خون در دمای محیط (°c37 ) لخته شود. لوله های حاوی خون لخته شده به مدت 5دقیقه، سانتریفوژ و سرم از خون جدا شد. سطوح سرمی اینترلوکین 4 و اینترلوکین 6 با استفاده از روش ساندویچ الایزا و با استفاده از کیت اندازه گیری شد و با دستگاه خوانش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. مقایسه تفاوت سطوح سرمی سایتوکاین ها در گروه های مورد مطالعه با آزمون من ویتنی صورت گرفت. یافته ها: سطوح سرمی اینترلوکین 6 در جانبازان با و بدون اختلالات کاهش و افزایش رنگدانه ها تفاوت معنی داری نداشت. اما در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی داری در جانبازان بدون اختلال هایپوپیگمنتاسیون وجود داشت در حالی که جانبازان با اختلال هایپوپیگمنتاسیون با گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان ندادند. سطوح سرمی اینترلوکین 4 در جانبازان با اختلال هایپوپیگمنتاسیون افزایش معنی داری نسبت به جانبازان بدون این اختلال داشت. نتیجه گیری: احتمالاً تغییرات سرمی اینترلوکین های 4 و 6 در بروز هایپوپیگمنتاسیون نقش دارند.